Reisverslag donderdag 31 januari 2008
Cruisen en genieten tussen majestueuze ijsbergen
Thuis alles ok, lees ik in een mail van Liza en Yoran. Nog een dagje les en mijn kinderen hebben een weekje vakantie. Onze tocht nadert zijn einde. Dus maken we de dagen wat langer. Halfzeven 's ochtends scheren onze zodiacs al over de golven. Een dagje te laat(?) landen we op Woensdag Eiland (64° 35' Zuid - 63° 47' West) een van tientallen onder ijskoepels verstopte brokjes land in de Wauwermans archipel. Onze vierde en laatste historische landing in het spoor van Adrien de Gerlache. Zijn sloep strandde destijds zo'n 300 meter verderop. Van de steile ijswand klettert een kleine waterval. Bernard de glacioloog treurt: 'Smeltwater van de top. Rondom ons verschijnen nieuwe rotspartijen van onder de terugtrekkende gletsjer. Het begin van het einde? Als alle ijs van de Antarctica zou smelten, stijgt de zeespiegel wereldwijd met 60 meter.'
We ontbijten in Vlaanderen Baai op weg naar Lemaire Kanaal, de place to be in Antarctica: 1600 meter breed en 11 kilometer lang wispelturig water tussen Booth Eiland en het vasteland. Kaap Renard de baken aan bakboord posteert de toegang. Ik laat de tweelingpiek sprakeloos achter. Dieter naast me aan de reling geniet zoniet nog meer. 'Deze ervaring smaakt naar meer. De volgende reis wordt een echt avontuur: ijswatervallen beklimmen wellicht of de Mont Blanc op.'
9u28: Lemaire Kanaal biedt het allemaal. De werkelijkheid overtreft elke fototrofee uit wat spottend de Kodak Gap wordt genoemd. Tegen een helblauwe horizon spiegelen de gletsjers zich in zee, waterpas glad. Naarmate we dieper in het kanaal varen, worden mijn notities lyrischer. IJsbergen volgen als nomaden op drift de wil van wind en stroom. Dwergvinvissen trekken rustig langszij. En 's middags staan er frietjes op het menu. Wat wil een mens nog meer?
Een zodiaccruise door dit paradijs van wit, stralend lichtblauw, azuur, lapis en kobalt.
Niet veel later zak ik in de logge rubberboot langs de reling op het water rond
Pléneau Eiland (65° 2,6' Zuid - 64° 2' West). Beeldenjagers Yan, Mark en Didier
varen mee en verheugen zich op de overvloed aan wild en ijs. Gulzig stillen ze hun
honger, bijna twee uren lang.
De motor in rust, camera's in de aanslag. De stilte is eenvoudig mooi. Hier sterven
ijsbergen. Je zou ze willen aanraken, maar ze dwingen je tot kijken en zwijgen.
Damon roept ons terug tot de werkelijkheid. Hevige storm op komst. We moeten
onze reisweg aanpassen. Wil de kapitein de storm voor blijven, dan moeten we een
volledige dag winnen. De geplande landing op Petermann Eiland wordt geschrapt.
In plaats daarvan stomen we volle kracht vooruit richting Detaille Eiland waar we
vannacht voor een laatste keer voet aan wal zullen zetten. Voor het eerst voorbij de
zuidpoolcirkel. We overschrijden de magische grens van 66° 33,6' Zuid precies om
23u01 en 45 seconden. Champagne!
Reisverslag
Terra incognita in zicht
Zondag 20 januari 2008
Het zomert in Ushuaia, hoofdstad van Vuurland Donderdag 24 januari 2008
De poort naar de Zuidelijke Grote Oceaan
Vrijdag 25 januari 2008
600 ezelpinquïns heten ons welkom op Barrientos Eiland Zaterdag 26 januari 2008
Genieten op een rots in Whalers Bay... Zondag 27 januari 2008
Geslaagde ontmoeting met de Euronav-bemanning
Maandag 28 januari 2008
Eerste landing ooit op Gent Eiland Dinsdag 29 januari 2008
Kaartje posten in Port Lockroy Woensdag 30 januari 2008
Cruisen en genieten tussen majestueuze ijsbergen Donderdag 31 januari 2008
Kaap Hoorn komt in zicht... Vrijdag 1 & zaterdag 2 februari 2008
Het einde van de reis nadert Zondag 3 & zondag 4 februari 2008
Antarctica
Klik op de kaart voor een grotere versie.
